Film Fuga i fuga dysocjacyjna

Chciałabym co jakiś czas pokazywać Wam dobre psychologiczne filmy, które nie tylko poruszają, ale pozwalają troszkę lepiej poznać człowieka. Sama staram się nieprzypadkowo wybierać to, co oglądam i często udaje mi się trafić na prawdziwą perełkę. Mam nadzieję, że ten pomysł Wam się spodoba. Dzisiejszym tematem będzie fuga dysocjacyjna.

Historia o…

Alicja nie pamięta przeszłości, nie wie, kim jest. Kiedy po dwóch latach od zniknięcia zostaje odnaleziona przez rodzinę. nie chce wracać do dawnego, zapomnianego życia. Nie pamięta miłości do męża i synka.

Z czasem do Alicji wracają urywki wspomnień, tworząc niewyraźny, niepokojący obraz tajemnicy – tego, co wydarzyło się w przeszłości.

Artyści i twórcy

Reżyseria: Agnieszka Smoczyńska

Artyści: Gabriela Muskała, Łukasz Simlat

Temat filmu: fuga dysocjacyjna

To zaburzenie polegające na nagłej ucieczce z dotychczasowego miejsca zamieszkania, pracy, od rodziny. Jest połączone z całkowitą lub częściową utratą pamięci i bardzo często z nabyciem nowej tożsamości.

Oznacza to, że osoba w stanie fugi staje się kimś zupełnie innym, nie pamięta swojej przeszłości, swojego imienia, bliskich, nie wie, że ma dzieci. Nie rozpoznałaby na ulicy ludzi, których kocha.

Kilka faktów o zaburzeniu osobowości borderline (z pogranicza)

Skąd się to bierze?

Fuga jest mechanizmem obronnym psychiki. Gdy stres związany z daną sytuacją lub wydarzeniem jest tak duży, że osoba nie może sobie z nim poradzić, może pojawić się fuga.

Czy to udawanie?

Nie. Osoba przechodząca przez fugę nie planuje tego, nie gra ani nie udaje. To jej psychika, w akcie obrony wyłącza pamięć, dzięki czemu nie musi ona konfrontować się z wydarzeniem.

Co się wtedy robi?

Fuga zwykle trwa kilka godzin, kilka dni, rzadko (tak, jak zostało to pokazane w filmie) trwa dłużej. Ważne jest rozpoznanie fugi, a następnie terapia i praca nad zdrowymi mechanizmami obronnymi. W sytuacji niezwykle trudnej każdy z nas w jakiś sposób reaguje – gdy pojawia się fuga mamy jasną informację o tym, że te sposoby nie są zdrowe.

Fuga dysocjacyjna wydaje się czymś niemożliwym. Czy można zapomnieć o całym swoim życiu? O miłości? O przeszłości, wspomnieniach, o swoich cechach, zainteresowaniach czy marzeniach? Co takiego musi się wydarzyć, aby poprzedni świat przestał istnieć? Znakomity film, który w niezwykle surowy sposób odkrywa zakamarki umysłu człowieka.

Literatura i wiedza

Jeśli chcesz bardziej zgłębić ten temat, koniecznie sięgnij po książki i badania, które opisują dokładnie to zaburzenie. Mam dla Ciebie kilka konkretnych źródeł.

• Załuska M. Fuga dysocjacyjna u pacjentki oddziału położniczego – studium przypadku Psychiatria Polska 2011, numer 4
• Pietkiewicz, I.J., Tomalski, R. (2018). Zaburzenia związane z traumą – perspektywa teoretyczna. Czasopismo Psychologiczne
• Suzette Boon, Kathy Steele, Onno van der Hart Zaburzenia dysocjacyjne po traumie

Mam nadzieję, że taka filmowa propozycja połączona z analizą głównego tła będzie czymś ciekawym. Co sądzicie? Czy to dobry pomysł? Jeśli to jest TO, dajcie mi proszę o tym znać w komentarzu. To będzie dla mnie konkretna informacja na przyszłość♡

Jeśli masz ochotę na codzienną dawkę psychologicznych inspiracji, dołącz do mnie na instagramie. Zwykle to tam najpierw pojawiają się informacje o dobrych filmach, psychologiczne analizy i praktyczne wskazówki, które możesz wykorzystać choćby dziś.