Wyzwania rozwojowe - Edyta Zając

O MNIE
TEMATYKA ARTYKUŁÓW
WSPÓŁPRACA
- Informacje o blogu i współpracach
KONTAKT
Potrzebujesz trenera w swojej firmie?
Zapisz się na sesję

Webinary
Kursy
Podcast
Kalendarz
Moje książki
Projekty

poznajWyzwania rozwojowe

dołącz do rywalizacji, postaw przed sobą ambitny cel, zrób coś dla siebie

INSTAGRAM

edytazajac

∞ Psycholog
∵ Uczę psychologii, dzięki której można zacząć żyć własnym życiem
.
🗣hello@edytazajac.pl
.
Zobacz książkę👇

Praca marzeń. Nie lubię tych słów połącz

Praca marzeń. Nie lubię tych słów połączonych w jedną całość. Praca marzeń brzmi jak mityczny cel, do którego należy dążyć. Ta praca, która z marzeniami się nie łączy, nie jest wystarczająco dobra. Jeśli w swojej pracy nie rozpływam się z zachwytu nad tym, co robię - to zły znak. Jeżeli ta praca zbyt luźno łączy się z tym, co rzeczywiście daje mi satysfakcję - ponoszę porażkę. A jeśli jeszcze dodam do tych moich przemyśleń odrobinkę porównywania się do innych ludzi, nie mam szans na spełnienie. Wokół mnie są przecież ludzie, którzy wykonują pracę marzeń. Uwielbiają to, co robią. Zarabiają na pasji. Budzą się rano i nie mogą doczekać się tych wszystkich obowiązków, wyzwań. Nie czują zmęczenia, znużenia, ani niezadowolenia. ⁣
⁣
Prawda?⁣
⁣
Nie lubię słów "praca marzeń", bo dla mnie praca to nie tylko momenty, w których czuję się wspaniale z tym, co robię. Praca to praca, czyli zaangażowanie, wysiłek, działanie, a często też przekraczanie swoich własnych ograniczeń. Nie zawsze jest kolorowo i bajkowo. Czasem też praca wiąże się z lękami, powracającymi pytaniami o przyszłość i niepewnością. Co przyniesie jutro? ⁣
⁣
Praca i oswajanie lęków związanych z nią to temat podcastu @pracuj.pl "Dobra robota". @justynamazurpl zadała mi kilka świetnych pytań dotyczących rozwoju zawodowego. Choć w świecie psychologii pracy spędzam mnóstwo czasu (głównie podczas sesji indywidualnych i szkoleń) to jednak niezbyt dużo o tym mówiłam w jakimkolwiek podcaście. Pracuj.pl - dziękuję za stworzenie przestrzeni na tę rozmowę ♡⁣
⁣
Mam wielką nadzieję, że wysłuchacie tego podcastu, dacie mi znać, co o nim sądzicie i może też napiszecie, jak wyglądałaby Wasza "praca marzeń". Mój mąż w swojej pracy jeździłby na desce w zimie, a w lecie spędzałby czas na plaży. Ja w "pracy marzeń" czytałabym książki i malowałabym obrazy ;-) A Wy?

Gdybym tylko mogła zajrzeć przez dziurkę od k

Gdybym tylko mogła zajrzeć przez dziurkę od klucza do domów perfekcyjnych! Gdybym tylko mogła stać się niewidzialnym gościem, który pilnie śledzi kolejne kroki całej rodziny, notuje niezawodne sposoby na domową doskonałość, cudowny sielski klimat i atmosferę wsparcia! A może mogłabym zebrać w całość te wszystkie przepisy na idealne życie rodzinne? Co byśmy poczuli, gdyby tylko możliwe stało się to piękne życie pozbawione błędów, zalegającego prania do poskładania i chaosu w dziecięcych pokojach? Kim byśmy się stali, gdyby w zasięgu ręki była doskonałość?

Siedzę właśnie w środku mojego osobistego chaosu. Nie lubię domu w takim stanie. Nieogarnięty. Zabałaganiony. Wciąż zakurzony po ostatnim remoncie. Zupełnie niespodziewanie jedna kupka różnych drobiazgów rozmnożyła się. Wygląda to tak, jakby w każdym kącie w domu powstał nowy stos, który krzyczy o moją uwagę. Choć teoretycznie mogę wymusić na moim mężu i na sobie działanie, dziś ważniejszy będzie nasz piątkowy relaks. Fotele kierujemy tyłem do chaosu, włączamy ostatnio-ulubiony serial i szukamy gruntu pod nogami po wymagającym tygodniu.

🌿 A gdybyśmy zmusili się do działania, bo co ludzie powiedzą?
🌿 A gdyby piątkowy wieczór był naznaczony frustracją z powodu braku doskonałości?
🌿 A gdyby nie chodziło o to, jak czujemy się w naszym domu, a o to, czy zostaniemy dobrze ocenieni?

Dziś chcę zaprosić Was do rozmowy o wszechogarnianiu rzeczywistości - za wszelką cenę. @klebekuczuc.pl napisała książkę, w której rozkłada na części pierwsze perfekcyjne domy i ich sfrustrowanych właścicieli. Klaudia tak już ma, że swoimi słowami zmiata człowieka z powierzchni ziemi. Nie chcę zostać zmieciona sama i dlatego zachęcam Was bardzo do lektury książki Najpierw głowa, potem dom. Na moim blogu znajdziecie recezję, a ja pytam o jedno:

Dom. Co sprawia, że czujecie się w tym swoim miejscu jak u siebie? Jakie rytuały i powtarzalne wydarzenia sprawiają, że jest Wam dobrze w Waszych domach?

#biblioteczkaedytyzajac

Brakuje mi jednego wspomnienia z dzieciństwa. Kie

Brakuje mi jednego wspomnienia z dzieciństwa. Kiedy skończył się etap miliona przytulanek? Czy może stopniowo rezygnowałam z kolejnych?

U nas oczywiście ten etap trwa, ale czy ja w ogóle zauważę znikanie tego wszystkiego? 😳

Niech mnie ominie. Niech świat nauczy się czekać. Chcę leniwych spacerów w ciepłe, letnie popołudnia. Chcę dźwięków, które dają mi nadzieję, a nie rozpraszają. Chcę szumu liści, śpiewu ptaków, śmiechu dzieci i szczekania psa zamiast brzęczenia telefonu. Chcę wpatrywania się w mrok wieczoru zamiast przeglądania wirtualnych rzeczywistości. Chcę książek zamiast plotek, muzyki zamiast afer, ciszy zamiast kolejnych newsów, które nic mi nie dają. Chcę czuć - odrobinę więcej, troszeczkę bardziej. Przytulać dwie sekundy dłużej, wpatrywać się w oczy bardziej intensywnie, rozmawiać znacząco. Nie chcę wszystkiego uwieczniać i żyć dla zdjęć. Niech fotografia stanie się towarzyszem dnia, a nie przyczyną kolejnych wydarzeń. Niech mnie ominie - nie muszę wszystkiego wiedzieć, być na czasie, dowiadywać się ani śledzić. Być na bieżąco ze swoim życiem - oto moja własna czarodziejska różdżka, która zmienia wszystko ♡
.
.
Jak bumerang wraca temat postanowień noworocznych. To już ten moment, kiedy niektórzy z nas stwierdzają, że takie postanowienia w ogóle nie mają sensu. Lepiej nie planować. Lepiej nie nastawiać się na wielką zmianę. Ale czy tak naprawdę jakiekolwiek postanowienie ma szansę wtedy, gdy 90% wysiłków skupia się na samym obiecaniu sobie tego, co się wydarzy? Czasem, ale tylko czasem, marzy mi się zmiana, nad którą nie trzeba się napracować. Pstryknę palcami i już! Miałam w swoim życiu kilka takich sytuacji, ale… to nie jest to!

Zmiana, która wiązała się z wysiłkiem, porażkami, sukcesami, kolejnymi porażkami, zmęczeniem, zniechęceniem, a potem z kolejną próbą, okazała się jednym z najważniejszych wydarzeń w moim życiu. Kawałkiem układanki, który wskakiwał wreszcie na swoje miejsce. I dlatego jeśli pojawia się w Waszej głowie myśl o tym, że postanowienia są bez sensu, pomyślcie koniecznie o tym, że obiecanie sobie zmiany to może 5-10% całego procesu. Do tego wszystkiego trzeba:

☝️ zmiany w stylu życia
☝️ pomysłów na konkretne działania, które doprowadzą do zmiany
☝️ nowych nawyków, mniejszych, które będą pracować na nowy cel

I przede wszystkim ☝️ czasu.

Gdybym miała sobie wyobrazić bajkową scenę two

Gdybym miała sobie wyobrazić bajkową scenę tworzenia człowieka, widzę artystę, który godzinami siedzi przy sztaludze, miesza kolory i dba o każdy szczegół. Jego dłonie tworzą obraz zupełnie niepowtarzalny, unikalny, wyjątkowy i niejednoznaczny. Taka wizja idealnie pasuje do tego, kim jesteśmy. Każdy z nas jest dziełem sztuki. Każdy z nas ma w sobie wyjątkową głębię i mocne kolory. Są odcienie szarości i niespotykane dotąd kombinacje barw. Każdy z nas jest niezwykły – byłoby wspaniale, gdybyśmy mieli możliwość wyrażania siebie, czyli odkrywania przed innymi ludźmi tego, kim jesteśmy
 Dziś na blogu znajdziecie wyjątkowo ważny dla mnie artykuł, który powstał podczas współpracy z firmą @hoya_lens_poland twórcą pierwszych na świecie okularów wizjocentrycznych Yuniku. W mojej kolekcji znalazły się okulary, na które polowałam od dawna. Jak mówi moja Olena, okulary kuleczkowe, okrągłe, oczywiście czarne. Znalezienie perfekcyjnych oprawek nie jest łatwe, ale dzięki @hoya_lens_poland mogłam dopasować ich kształt idealnie do rysów mojej twarzy i wszelkich asymetrii. Jesteś wyjątkowy. Poznaj Yuniku. - bardzo podoba mi się taka myśl. Na stories pokażę Wam cały proces dobierania okularów i dopasowywania soczewek, dzięki którym widzę jak nigdy dotąd ♡ 
Okulary to mój znak szczególny. Znak rozpoznawczy. Przedmiot, który jest zawsze ze mną - bez nich jestem niekompletna, nie do końca przygotowana do wyzwań i zadań dnia. Na blogu znajdziecie artykuł o tym, jak wyrażać siebie, a ja pytam od razu tutaj:

✨Jakie przedmioty pomagają Wam lepiej wyrazić siebie? Jestem bardzo ciekawa Waszych znaków rozpoznawczych ♡

Gdziekolwiek byłam, został tam kawałek mnie. Ni

Gdziekolwiek byłam, został tam kawałek mnie. Nie mogę nie tęsknić za tym wszystkim, co zostawiłam w tamtych kawiarniach, na plażach, kamiennych schodach i ciasnych uliczkach. Tęsknię za spaloną słońcem Hiszpanią, w której wszystko smakuje lepiej. Tęsknię za Turcją, która otuliła mnie swoim kolorem i zapachem mocnej herbaty. Tęsknię za Thoddoo, na której słowo powoli zabrzmiało jak potężny gong. Za Tel Awiwem białym jak welon, za zaspaną Siesta Key. Najbardziej jednak tęsknię za podróżą, podczas której na chwilę wyskakuję z tego, co znane, oczywiste, przewidywalne.

Podczas podróży pakuję do plecaka dwie, trzy role życiowe, a pozostałe chowam do szuflady. Za nimi też trzeba zatęsknić, dodać im trochę barw, pozwolić, aby rozłąka dodała im choć trochę rumieńców.

Kochani, dziś zapraszam Was serdecznie do podróży po świecie książek. Na blogu znajdziecie artykuł i listę książek z całego świata (jest nadal w budowie!), a na stories zaproszenie do zabawy w planowanie :)

Pomóżcie mi koniecznie uzupełnić listę dobrymi książkami!

#przeczytaćcałyświat

Więcej Instagram

Dołącz do mnie na facebooku

Copyright © 2011-2020. Wszystkie prawa zastrzeżone.

↑ Back to top

X

Masz ochotę na ciasteczka? Ja zawsze, dlatego na tej stronie używam cookies. Więcej informacji