przekrój mózgu dwulatka

Jeśli masz w domu dwuletnie dziecko możesz z pewnością zauważyć kilka nowości, które pojawiają się w Waszym życiu każdego dnia. Twój maluch uczy się w błyskawicznym tempie, poznaje świat, staje się coraz bardziej samodzielny, zauważa coraz więcej rzeczy i przeżywa coraz więcej. Dwuletnie dziecko zaskakuje – zachowaniem, słowami, skłonnością do jęczenia, czasem przesadną odwagą (np. podczas skakania po sofie), a innym razem – zaskakującym lękiem (np. przed hipopotamem, gdziekolwiek on jest). Gdybyśmy zajrzeli do mózgu dziecka, moglibyśmy znaleźć wiele odpowiedzi na pytania, które pojawiają się w naszej głowie 🙂 Jak wygląda przekrój mózgu dwulatka?

Mamo, Tato – jesteśmy w tym razem!

Każdy etap rozwoju dziecka przynosi nowe doświadczenia – również dla rodzica. Trzeba zmierzyć się ze wszystkim: z odkrytą właśnie emocją, frustracją, niezadowoleniem i przede wszystkim z przytłoczeniem tym, co dziecko przeżywa w danej chwili. Mały człowiek przygląda się światu i niekoniecznie czuje się z tym dobrze. Może nie wie, jak poradzić sobie ze złością, która właśnie nim zawładnęła? Może chce wrócić do domu, mimo tego, że na tym wspaniałym placu zabaw bawi się świetnie? Może jest za głośno, nieprzewidywalnie? A może jest trochę zmęczone i nie potrafi tego wyrazić inaczej i krzyczy? Mały dwuletni bobas może przeżywać trudne chwile, może bać się przeróżnych rzeczy, przyklejać się do mamy i nie odstępować jej na krok – to normalne i rozwojowe.

Jeśli masz w domu dwuletnie dziecko i zauważasz podobieństwo między nim a dzieckiem z rysunku, wiedz, że ten etap jest przejściowy. Niemal każde dziecko ubóstwia niezdrowe jedzenie, przeszkadza podczas rozmów, pluje warzywami i wlepia się w telewizor oglądając bajki (nie reagując absolutnie na nic oprócz słowa lody). Maluchy w tym wieku kategorycznie odmawiają przyjęcia syropków, nie są wielkimi fanami nocnika, ale za to uwielbiają się rozbierać. Na przykład w parku. Ten etap jest przejściowy i charakterystyczny dla tego wieku. Ciesz się nim, uzbrój się w cierpliwość i wiedz, że wszystkie przejawy buntu są dobrym znakiem. Tak, Twoje dziecko właśnie kształtuje swój charakter. Wyrusz z nim w tę podróż, stawiaj granice, przytulaj, uśmiechaj się i ciesz chwilą. Ona wkrótce minie.

Co możesz zrobić dla siebie?

Jeśli czujesz, że przytłacza Cię ten huragan emocji, pomyśl o zadbaniu o swoją wewnętrzną siłę. Mam dla Ciebie kilka różnych propozycji do wyboru:

Zapraszam Cię serdecznie do udziału w projekcie psychologicznym i kursie

Może też posłuchasz podcastów o rodzicielstwie, które zebrałam na jednej playliście?

 

Treści na rysunku przetłumaczyłam kilka lat temu z oryginału stworzonego przez Melissę Balmain – wtedy, gdy moje pierwsze dziecko było właśnie na tym etapie.